سه سال و نيم پيش٬ تجمع انبوه جوانان در ميدان تحرير قاهره به نشان درخواست برافتادن جو خفقان پليسی در مصر٬ جهان را مسحور کرد. وقتی وزارت کشور مصر نيروهايی شترسوار را برای حمله به تظاهرکنندگان تجهيز کرد٬ جهان با حيرت و وحشت به ميدان تحرير خيره شد.با بهت به انتقال اعتراضات در مصر از نقطه ای به نقطه ای ديگر٬ و در منطقه٬ از کشوری به کشوری ديگر خيره شديم. پيش از پايان يافتن اين اعتراضات٬ چهار رئييس جمهور مادام العمر برکنار شدند و ديگران در کاخ هايشان محاصره شدند يا تحت فشار قرار گرفتند.

نزديک به ۴۲ ماه بعد٬ در اغلب نقاط خاورميانه و آفريقای شمالی٬ نور اميد به دستيابی به آزادی های فردی بيشتر و پايان يافتن رکود سياسی و اقتصادیکمرنگ شده است. در عوض٬ شماری از کشورهای عربی صحنه تحرکات ضد انقلابی٬ و شماری ديگر گرفتار تنش ها و جنگ های داخلی بوده اند و صحنه هايی دهشتناک از فاجعه و هراس آفريده اند. اما بايد نکته ای را به خاطر داشت: شورشيان و معترضان سه سال اخير تحت رهبری جوانانی برپاخاسته اند که بيست٬ سی ساله هستند. و اين جوانان تازه متحول کردن منطقه را آغاز کرده اند و سال های سال فعال خواهند بود.

Three Ways the Youth Rebellions Are Still Shaping the Middle East (Farsi) Max Berger